Dłużnik zalega z zapłatą, chcemy jak najszybciej odzyskać pieniądze, ale nie jesteśmy pewni, czy mamy wszystkie dokumenty potwierdzające dług? Co zrobić w takiej sytuacji? Rozwiązaniem będzie złożenie w sądzie pozwu o zapłatę. Sąd może taką sprawę rozpoznać w postępowaniu upominawczym, co znacznie przyspieszy odzyskanie należności.
Jest to postępowanie, w trakcie którego szybko dochodzi do rozpoznania sprawy. Sąd bada bowiem z urzędu, czy może wydać w tym trybie nakaz zapłaty – nie jest konieczne składanie w treści pozwu wniosku o rozpoznanie sprawy w tym trybie (tak, jak to ma miejsce w przypadku rozpoznania sprawy w trybie nakazowym).
Jest to inna droga do odzyskania należności, niż postępowanie nakazowe. Postępowanie nakazowe jest tańsze i szybsze, jednak wymaga przedłożenia dokumentów, niebudzących wątpliwości, co do ich rzetelności i prawdziwości (więcej: tutaj).
POZEW – CO POWINIEN ZAWIERAĆ?
Tak, jak w przypadku pozwu w postępowaniu nakazowym, należy pamiętać, że pozew jest pismem kierowanym do sądu, zatem musi spełniać określone warunki, zawierać potrzebne informacje i załączniki. Zostały one wymienione poniżej:
- Oznaczenie sądu, do którego składamy pozew. Sądem właściwym będzie sąd właściwy dla miejsca zamieszkania dłużnika lub, jeżeli dłużnik jest przedsiębiorcą – miejsca jego siedziby. Trzeba jednak pamiętać, że właściwość sądu zależy również od wysokości dochodzonej kwoty, może to być zatem sąd rejonowy albo sąd okręgowy.
- Imiona i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników. Osobę wnoszącą pozew oznaczamy jak „powód”, a stronę przeciwną jako „pozwany”.
- Oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron albo, w przypadku gdy strona jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej - adres do korespondencji wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
- Oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy przedstawicieli ustawowych i pełnomocników stron.
- Numer PESEL lub numer NIP powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku - numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania.
- Wartość przedmiotu sporu. Czyli wysokość dochodzonej kwoty.
- Wskazanie daty wymagalności roszczenia. Czyli dzień po ostatecznej dacie, w której dłużnik miał zapłacić pieniądze.
- Oznaczenie rodzaju pisma (pozew).
- Dokładne określenie, czego się domagamy. Czyli zasądzenia określonej kwoty.
- Treść wniosku lub oświadczenia.
- Informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia. Trzeba w tym miejscu wskazać datę wysłania wezwania/wezwań do zapłaty.
- Wskazanie faktów, na których powód opiera swoje żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu. Będzie to opis sprawy, dlaczego domagamy się zapłaty.
- Podpis powoda albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika.
- Wymienienie załączników. Załącznikami mogą być np. faktury wskazujące zaległą kwotę, dokumenty urzędowe, oświadczenie dłużnika o uznaniu długu, weksel, czek.
- Wskazanie wysokości uiszczonej opłaty od pozwu (wskazanej w odrębnych przepisach).
- • Załączenie odpisu pozwu wraz z załącznikami dla pozwanego.
Jeżeli pozew będzie zawierał braki możliwe do uzupełnienia, sąd wezwie do ich uzupełnienia.
Jak zostało wskazane powyżej, w przypadku postępowania upominawczego, nie musimy zamieszczać w pozwie dodatkowego wniosku o rozpoznanie sprawy właśnie w tym trybie. Sąd z urzędu zbada, czy sprawa może rozpoznana w trybie upominawczym i jeśli będzie taka możliwość, to wyda nakaz zapłaty.
CZY PO WYDANIU NAKAZU ZAPŁATY OD RAZU ODZYSKAMY SWOJE NALEŻNOŚCI?
W nakazie zapłaty sąd wyznacza dłużnikowi termin do zapłaty należności wynoszący 2 tygodnie. W sytuacji, gdy dłużnik nie zapłaci w tym terminie, możemy starać się o uzyskanie tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.
Po wydaniu nakazu zapłaty staje się on natychmiast tytułem egzekucyjnym, czy potwierdzającym istnienie długu i określa, kto jest odpowiedzialny do jego spłaty. Aby nakaz zapłaty umożliwił nam odzyskanie należności od dłużnika za pomocą komornika (czyli stał się tytułem egzekucyjnym zaopatrzonym w klauzulę wykonalności, który uprawni nas do wystąpienia do komornika z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego), musimy poczekać na jego uprawomocnienie się, a następnie wystąpić do sądu z wnioskiem o nadanie mu klauzuli wykonalności. Nakaz uprawomocni się, jeżeli w ciągu dwóch tygodni od dnia jego doręczenia pozwanemu, nie wniesie on od niego sprzeciwu. Po uzyskaniu klauzuli wykonalności, możemy od razu zgłosić się do komornika.
SPRZECIW – CZYLI GDY NAKAZ ZAPŁATY UTRACI MOC
Od wydanego nakazu zapłaty pozwany może wnieść sprzeciw. W takiej sytuacji, nakaz zapłaty utraci moc w części zaskarżonej sprzeciwem, przykładowo: wnosimy o zasądzenie kwoty 10 000 zł, a pozwany wniesie sprzeciw co do kwoty 2 000 zł – nakaz zapłaty pozostaje w mocy co do kwoty 8 000 zł, a co do kwoty 2 000 zł traci moc.
W przypadku wniesienia przez pozwanego sprzeciwu, sąd wyznaczy termin rozprawy. Podczas rozprawy, powód i pozwany przedstawiają swoje żądania i wnioski. Po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym orzeka, czy nakaz zapłaty utrzymuje w mocy, czy też nie.
Trudne?
Sporządzenie pozwu zawierającego wszystkie wymagane dokumenty może wydawać się skomplikowane i czasochłonne. Jednakże przygotowanie pozwu i cierpliwe oczekiwanie na uprawomocnienie się nakazu zapłaty będzie skutkowało szybkim odzyskaniem zaległych należności od dłużnika.
W przygotowaniu pozwu może pomóc Ci adwokat, jak również może złożyć go do sądu jako Twój pełnomocnik.
